“Heligoland”,2010 tarihli Massive Attack albümü.Tam da dinlerken yaptığım bu incelemeyi buraya kaydetmem farz oldu.
Massive Attack’ı çoğumuz Teardrop ile tanımışızdır,bazılarımızda farklı sanatçılarla yaptığı çalışmalarla tanımışızdır.
Massive Attack kim ki?
Massive Attack canımız ciğerimiz tee 1988’de kurulmuş ve günümüze kadar gelmiş bir triphop grubu.
Trip hop, 1990’ların başında özellikle Bristol olmak üzere Birleşik Krallık’ta ortaya çıkan bir downtempo elekronik müzik türüdür. “Acid-house” sonrası müzikten türemiş olmakla birlikte trip hop, ilk olarak İngiliz medyası tarafından soul, funk ve caz özelliklerine sahip deneysel breakbeat şarkılarını tanımlamak için kullanılmıştır. İlk olarak İngiliz dans müziği gazetesi “Mixmag” tarafından tarif edildiği söylenen bu tür, hip hop ve elektronik müziğin kökenleri fark edilemeyecek derecede özgün bir karışımı olduğu ifade edilmektedir. Trip hop, ambient müzikte bulunan bazı öğeler içermekte, bateri kullanımını hip hop’tan almakta ve birçok özelliğini dans müziği, house, dub ve reggae’den almaktadır.
Ben bunları biliyorum albümden bahset:
Her zamanki gibi 2010’da çıkmış bir albümü ben 2013 yılında keşfettim,daha doğrusu Massive Attack diskografisine elimi 2013’de attım,açıkcası arşivi fazla genişlettik bu yıl.Genelde bir diskografi edindiysem ilk işim son çıkan albümü dinlemektir,tabi ki tavsiye edilen bir albüm yoksa.O yüzden Heligoland‘la başladım.
Tam da bunları yazarken dinlediğim şarkı: “Psyche”
Albümün ilk parçası “Pray For Rain” albüm boyunca ağırlaşan karanlık havayı hissettiriyor,diğer şarkılara geçtikçe ayaklarınızla cross hareketlerine eşlik ediyor ve elektroniğin “dum-tıs-bum” mantığından ibaret olmadığını anlıyorsunuz.
Ancak dikkat çekmek isterim ki,albümün havası sanki Psyche parçasında değişiyor,bambaşka bir albüme geçiyormuş gibi,devamındaki Flat of The Blade bu havanın bir sonraki adımı hissi veriyor.Vokal sesleri gayet hoş ve Massive Attack yalınlığında.
Paradise Circus,bu albümdeki en çok bilinen parçalardan biri klibi de beğenilmişti,vokal sesi Portishead solisti Beth Gibbons’a çok benzemiyor mu yahu dedirtir.Fakat vokaldeki bayan Hope Sandoval‘dır.
Klibi:
Albümün sonraki şarkısı Rush Minute,apayrı bir albümden gelmiş hissi veren bir intro ile giriyor,daha umutlu geliyor kulağa,bass notasyonu çok hoşa gidiyor,ne diyelim Massive tarzını yansıtıyor.
Yorum yapmayacağım bir şarkı “Saturday Come Slow”,ben bu şarkıyı çok sevdim yorum yapasım gelmedi,sonbahar için üretilmiş sanki.
Ben iyisi kendisini verelim de içimiz rahat etsin: “Saturday Come Slow”
Galiba albümün son parçasına geldik,aslında asıl bombayı sona koymuş Massive,Atlas Air acayip birşey,hatta bu albüme zorla sokmuşlar gibi geliyor,background’daki sound çok hoş,vokal apayrı hoş,benim dediğim “soft” tabiri caizse budur.Outro’nun da hakkını verelim.Bir çok enstrüman kullanıldığı belli,darbukalar felan,gerçekten hoş olmuş,sözlerinide bi köşeye koyalım:
yes, shall we take a spin again in business?
this time is fixed, let’s sweeten our facilities
it took all the man in me
to be the dog you wanted me to beshall we take a spin again, no witnesses?
this time is fixed seven three seven is
you won’t feel a thing
begging until you give it up insanefish like little silver knives
make the cuts on my inside
yeah, let him feast my heart is big, my heart is big
my blood will slide in metal studstourniquet will hold its groove
tourniquet will keep its grip
it took all the man in me
to be the dog you wanted me to beyeah, let him feast my heart is big
my heart is big, my blood will slide
you let him feast my heart is big
my heart is big, my blood will slidegot nothing to lose but my chains
internet feeds on my brains
head in the sand, feet in the clayand time is still like grease it slips
sucking in, spitting pips, yeah, spitting pipsnothing to lose but my chains
internet beats on my brains
head in the sand, feet in the clay
a place to piece, a place to praya little money should get me on my feet
this gun of smoke is slaying me
and time is still like grease it slips
sucking in, spitting pips, yeah, spitting pipsmy heart was big and like my pride
let them feast on my insides
and when the filled had spilled its guts
gently open then it shutsi’m in the hole three thousand days
a buried soul
they live the dream in terminal
no war too meani know the drill, got cells to burn, i’m dressed to kill
a mortal coil and time is still on secret soil
yeah, pay the bills, cells to burn, mouths to fill
on boeing jets in the sunset make glowing threats
Vokalde bulunan abi ise Robert del Naja,belirtmek gerek bunu.
Kendiside burada,Atlas Air:
Aa bitti mi ne?:
2010’da çıkmış bu albümü,bu incelemenin tarihi 2013 🙂 tabiri caizse fii tarihinden kalmış gibi hissettim kendimi,ulvi Massive Attack yollarına adıyorum kendimi,aslında benim ilgi alanıma fazla girmeyen bu grubu keşfedeli yıllar olmuştu ancak böyle bir inceleme bu vakite denk geldi.
Kaynak,öteberi:
Wikipedia,google,youtube,ekşisözlük yardımlarını esirgemedikleri için teşekkürü bir borç bilirim.Bilinmelidir ki,bu yazıda bahsedilen albümden ve albümdeki hiçbir parçanın telif hakları bana ait değildir,kişisel görüşlerdir.Görüşlerimi paylaşmak kaynak belirtilerek kullanılabilir.Albüm Massive Attack,EMI Records’a aittir.